Blauwvoorhoofdara

Herkomst
Het noorden van de Amazone van Venezuela tot Noordoost-Brazilie.

Biotoop / habitat
Open bossen, vaak in palmen.

Maximale lengte
30 cm.

Levensverwachting
60 jaar.

Opmerkingen
Deze soort is de kleinste van de ara’s maar is van de andere papegaaien te onderscheiden door de kale huidplekken aan weerskanten van de kop. Evenals bij andere soorten worden deze vlekken roder als de vogel opgewonden raakt; dit komt door een grotere bloedtoevoer. In tegenstelling tot veel papegaaien zijn de blauwvoorhoofdara’s sociaal, zelfs tijdens het broeden. Gedeeltelijk met de hand grootgebrachte jongen blijken fantastische huisdieren te worden, vol verassingen.

Type huisvesting
Buitenvolière voor geacclimatiseerde vogels of kooi voor solitaire dieren.

Grootte huisvesting
Kooi maat 100x100x85
Volière: 3 x2,5 x 3 m
Broedblok: 25 x 25 x 45; invlieggat 12 cm doorsnede.

Inrichting
Natuurlijke, schone, niet giftige takken (en speeltjes ?)
Buitenvolière met schuilgelegenheid tegen regen en vorst en nestblok/kast. Voldoende zit takken en vlieggelegenheid.

Voedsel
Pellets, groente, fruit, noten, zaden. Grote variatie aan fruit en o.a. gekookte mais.

Aanbevelingen kweek
U kunt paren groepsgewijs houden. Ze komen vrij gemakkelijk tot broeden, in de meeste gevallen zonder enige agressie. Er worden tot vijf eieren gelegd, die in circa 25 dagen worden uitgebroed. De kuikens verlaten het nest als ze twee maanden oud zijn. Visueel geen onderscheid tussen de geslachten. Juveniel: herkenbaar aan het gemis van rood aan de vleugelrand en minder blauw aan de kop.

Ondersoorten
Diopsittaca n. nobilis
Diopsittaca n. cumanensis

Literatuur / websites
Parrots, Juniper & Parr, 1998, Pica Press
Parrots of the World, Forshaw 1977, T.F.H. Publications
Papegaaien. Een complete gids over alle papegaaiachtigen, Rosemary Low, 1989 Uitgeverij: Helmond
http://www.pakara.nl

Wetgeving
CITES II.